25 Σεπ 2023

Εμπιστοσύνη: «κλειδί» στις διαπροσωπικές σχέσεις

Η εμπιστοσύνη είναι η πίστη ενός ανθρώπου στην ικανότητά ενός άλλου ή μιας ομάδας σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Αποτελεί μία από τις πολλές κοινωνικές δομές, ένα στοιχείο της κοινωνικής πραγματικότητας. Η εμπιστοσύνη σε κάποιο πρόσωπο δηλώνει ότι έχουμε την πεποίθηση ότι το άτομο αυτό είναι ειλικρινές και φερέγγυο και ότι δεν έχει καμία πρόθεση να μας βλάψει. Όταν υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, τότε κυριαρχεί το αίσθημα της ασφάλειας. Η εμπιστοσύνη καλλιεργείται σταδιακά και δεν αποκτάται αμέσως, καθώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που τη διαμορφώνουν.

Η εμπιστοσύνη ξεκινά να διαμορφώνεται μέσα από την οικογένεια και συνεχίζει να αναπτύσσεται σε άλλες κοινωνικές σχέσεις. Όταν γεννιέται ένα παιδί, έρχεται σε αυτόν τον κόσμο με πλήρη εμπιστοσύνη στο περιβάλλον του. Σύμφωνα με τον Erikson, η εμπιστοσύνη είναι το πρώτο στάδιο ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης και διαμορφώνεται στα δύο πρώτα χρόνια ζωής του ατόμου. Αν επιτύχει, το άτομο διαμορφώνει ένα αίσθημα ασφάλειας και αισιοδοξίας. Αν αποτύχει, το άτομο αρχίζει να ζει μέσα στην αβεβαιότητα και τη δυσπιστία. Σε όλο αυτό, καθοριστικό ρόλο έχουν οι γονείς, οι οποίοι δρουν άμεσα στην ψυχοσύνθεση του παιδιού. Γι’ αυτό, όπως επισημαίνουν και οι ειδικοί, οι γονείς πρέπει να εμπιστεύονται και να σέβονται τα παιδιά τους. Αν το παιδί νιώσει ότι οι γονείς του αγνοούν ή απορρίπτουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, είναι πολύ πιθανό να απομακρυνθεί από αυτούς και να αναζητήσει νέα άτομα ώστε να χτίσει ισχυρούς δεσμούς. Έτσι, είναι σημαντικό οι γονείς να συζητούν με το παιδί τους, να ακούν τη γνώμη του και να το ενθαρρύνουν. Με τον τρόπο αυτό, βοηθούν το παιδί έμμεσα με τις δικές του ανθρώπινες σχέσεις.

Το ίδιο καίρια είναι η εμπιστοσύνη και στα πλαίσια της σχολικής κοινότητας. Η εκπαιδευτική διαδικασία καλεί το παιδί, από τη νηπιακή ηλικία μέχρι την εφηβεία, να περάσει ένα μέρος του χρόνου του με τους συνομιλήκους του και εκτός του οικογενειακού πλαισίου. Στο στάδιο αυτό, το παιδί μαθαίνει να συνυπάρχει και να συνεργάζεται, αυτονομείται και χτίζει τις σχέσεις του με τους άλλους. Σε όλη αυτή την μακραίωνη διαδικασία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί. Η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή είναι σύνθετη, εμπεριέχοντας πολλές κρυμμένες επιδιώξεις μεταλαμπάδευσης όχι μόνο στείρων γνώσεων ή παθητικών πληροφοριών αλλά κυρίως αξιών και τρόπων σκέψης, δράσης, κρίσης. Μπαίνοντας στη σχολική αίθουσα, συνήθως ο μαθητής περιμένει κάποιον που θα τον κάνει να ενδιαφερθεί και όχι να βαρεθεί. Κάποιον που θα του εμπνεύσει ασφάλεια, ώστε να μπορέσει να δείξει τις κλίσεις του, τις δυνατότητές του, τις ανησυχίες του και να καταπολεμήσει τους φόβους του και τις αδυναμίες του. Οι μαθητές δεν πρέπει να φοβούνται το δάσκαλό τους. Ο φόβος μπορεί εξάλλου να τους οδηγήσει και σε μη επιθυμητά αποτελέσματα. Αυτό που προέχει να επιτευχθεί σε κάθε περίπτωση, είναι η οικοδόμηση μίας υγιούς σχέσης εμπιστοσύνης, προσαρμοσμένης στην περίπτωση του κάθε μαθητή. Άλλωστε, ο φόβος δε συνεπάγεται τον σεβασμό.

Το παιδί νιώθει το ενδιαφέρον, την αγάπη και την εκτίμηση που δείχνει κάποιος γι’ αυτό. Αν δημιουργηθεί μία τέτοια σχέση ανάμεσα στους δύο συνδιαλεγόμενους της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τότε θα έχει προετοιμαστεί το έδαφος για μια γόνιμη εκπαιδευτική και ηθική διαπαιδαγώγηση. Ο νέος θα αγαπήσει το δάσκαλό του, θα τον πιστέψει και θα θέλει να φτάσει το ιδανικό που έχει πλάσει στο μυαλό του για αυτόν. Θα θελήσει να κατορθώσει πράγματα και θα νιώθει περήφανος καθώς μέσα από το κατόρθωμά του θα δεχτεί και την επιβράβευση του προτύπου του. Έτσι, ενισχύονται τα κίνητρά του και η θέληση του για πρόοδο. Τέλος, είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να συμμετέχει σε δραστηριότητες των παιδιών, να περνάει ποιοτικό χρόνο μαζί τους, να αξιοποιεί τα ενδιαφέροντα των μαθητών του.

Στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης “Έρεισμα“, προωθούμε το διάλογο, θέτουμε στο επίκεντρο τους μαθητές μας και χτίζουμε σχέσεις ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης μαζί τους.

#ΕΡΕΙΣΜΑ #ΜΑΖΙ #γίνεται

#παιδεία #εκπαίδευση #ψυχολογία

#ereisma_lamia #ereisma_lianokladi #ereisma_team