
«Η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν γελάσαμε»
Αναπόσπαστο και βασικό στοιχείο της ανθρώπινης καθημερινότητας είναι το χιούμορ. Το χιούμορ έχει μελετηθεί σε πολλά γνωστικά πεδία από τις φυσικές έως τις ανθρωπιστικές
επιστήμες. Παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Εκτός
από τις θετικές επιδράσεις του στη φυσιολογία του οργανισμού, πετυχαίνει οφέλη τόσο στην
ψυχική υγεία όσο και στην κοινωνική αλληλεπίδραση. Κατέχει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της μακροζωίας και στην αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων.
Το χιούμορ εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς. Για παράδειγμα, βελτιώνει την επικοινωνία, βοηθά να εγκατασταθεί εμπιστοσύνη, διατηρεί και ενδυναμώνει φιλικές και κοινωνικές σχέσεις, βοηθά τους ανθρώπους να ξεκουράζονται και να απελευθερώνουν ενέργεια και τέλος, μπορεί να αποτελέσει μια στρατηγική διδασκαλίας.

Είναι γεγονός ότι το θετικό παιδαγωγικό κλίμα οδηγεί σε θετικές συνθήκες και αποτελεσματική μάθηση, αλλά και σε ανάπτυξη των κοινωνικών και συναισθηματικών σχέσεων. Έτσι, στους χώρους της εκπαίδευσης, το χιούμορ έχει ορισθεί κατά καιρούς τόσο ως εκπαιδευτική μέθοδος όσο και ως διδακτική πρακτική, που συμβάλλει στη δημιουργία αλλά και εδραίωση ενός θετικού παιδαγωγικού κλίματος. Αναγνωρίζεται ως ένα παιδαγωγικό εργαλείο για αποτελεσματική διδασκαλία, το οποίο παρέχει πολλαπλά οφέλη στους μαθητές. Πιο συγκεκριμένα, το χιούμορ:
- Βοηθά στην καλλιέργεια θετικών σχέσεων μέσα στην τάξη
- Κάνει το μάθημα πιο ευχάριστο και προσελκύει με αυτόν τον τρόπο το ενδιαφέρον και την προσοχή
- Ελαττώνει το άγχος, με αποτέλεσμα τα παιδιά να χαλαρώνουν και να ξεκουράζονται
- Βοηθά τα παιδιά να γελούν, και έτσι αισθάνονται περισσότερο ελεύθερα
- Βελτιώνει σημαντικά την επίδοση των μαθητών, υποβοηθά τη συγκράτηση και ανάκληση πληροφοριών και αυξάνει την ταχύτητα μάθησης
- Αυξάνει την αδρεναλίνη, οξυγονώνει τον εγκέφαλο και διεγείρει τα νευρικά κύτταρα, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι πιο δημιουργικά και ανοικτά στη γνώση
Μερικές ενδεικτικές μέθοδοι ένταξης του χιούμορ στο πλαίσιο της σχολικής τάξης είναι οι εξής:
- Τα παιδικά ανέκδοτα (Ποιο φρούτο λαχταράει για λάδι; Το αχλάδι)
- Τα αινίγματα (Φύλλα κρατάει μα δέντρο δεν είναι, την σκέψη μετράει κεφάλι δεν είναι, και αν άψυχο είναι συνήθως μιλάει γιατί στο κορμί του τα λόγια κρατάει. Τι είναι; Το βιβλίο.)
- Γλωσσικές ασάφειες (Γιατί το σκυλί κάνει ηλιοθεραπεία; Γιατί θέλει να γίνει hot dog)
- Οι γλωσσοδέτες (π.χ. Ανέβηκα στην ζερδελιά, την μπερδελιά και την ζερδελομπερδελοκουκκιά, να κόψω ζέρδελα, μπέρδελα και ζερδελομπερδελόκουκκα)
- Γλωσσικές Ανωμαλίες (Γλώσσεψα την μπέρδα μου, αντί για μπέρδεψα τη γλώσσα μου)
- Τόνος/εναλλαγές φωνής εκπαιδευτικού/παιδιών (κουκλοθέατρο, θεατρικό παιχνίδι, ώρα για ανέκδοτα, κ.λπ.)
- Διάφορα χιουμοριστικά τραγούδια (π.χ. Το σκουλουκούιν)
- Εικόνες σχολικών ή μη εγχειριδίων
- Διαγωνισμός συγγραφής χιουμοριστικού λογοτεχνήματος
- Projects για θεματικές του χιούμορ
- Αυτοσαρκασμός
- Αστεϊσμοί σε κάποια ακρούλα του διαγωνίσματος, καθώς μειώνουν το άγχος
- Αστείες παιδικές παραστάσεις και εικόνες
- Τα λάθη ηθελημένα ή μη του εκπαιδευτικού ή των άλλων μαθητών..
- Ιδέες όπως το ανέκδοτο της ημέρας, διαγωνισμός καλύτερου αστείου σκίτσου ή συγγραφής του καλύτερου αστείου ποιήματος με ευφάνταστη ομοιοκαταληξία θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια καλή αρχή της ένταξης του χιούμορ στην εκπαιδευτική καθημερινότητα.

Στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης «Έρεισμα», χαρίζουμε απλόχερα στους μαθητές μας το γέλιο, που είναι πηγή χαράς και τους υπενθυμίζουμε πως το γέλιο και το χαμόγελο είναι τα κλειδιά που ανοίγουν την πόρτα για την ευτυχία, την εξέλιξη και την επιτυχία.
Γιατί όπως έλεγε ο Άγγλος φιλόσοφος Φραγκίσκος Βάκων «Η φαντασία δόθηκε στον άνθρωπο για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που δεν είναι. Το χιούμορ δόθηκε για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που είναι.».